چه زمانی به یک کودک درمانگر مراجعه کنیم
"درمانگر" یک اصطلاح چتربرای چندین نوع متخصص بهداشت روان است. اغلب، افرادی که خود را به عنوان درمانگر کودکان معرفی می کنند، دارای مدرک کارشناسی ارشد در زمینه سلامت روان مانند مددکاری اجتماعی، ازدواج و خانواده درمانی یا مشاوره سلامت روان هستند. این درمانگران پس از کالج در یک برنامه تخصصی تحصیلات تکمیلی 2 یا 3 ساله شرکت کردهاند، و همچنین مدتی (معمولاً 2 سال) قبل از اینکه به آنها اجازه داده شود که درمان را به تنهایی تمرین کنند، تحت نظارت متخصص دیگری قرار گرفتهاند.
یک درمانگر می تواند به کودک کمک کند تا در موقعیت های دشوار کار کند، مهارت های مقابله ای را برای مدیریت احساسات قوی مانند اضطراب و افسردگی بیاموزد و به خانواده ها کمک کند تا ارتباط برقرار کنند و بهتر با هم کنار بیایند. اکثر درمانگران به طور مستقیم با مشتریان در یک محیط اداری کار می کنند و احتمال اینکه آنها محقق یا معلم باشند کمتر است. درمانگران معمولا رویکردی دارند که بیشتر عملی است و بر حل مسئله متمرکز است.
در حالی که یک درمانگر می تواند شما را تشخیص دهد و به شما در درمان مشکلات عاطفی یا روانی کمک کند، آنها نمی توانند دارو تجویز کنند. همچنین اگر به تشخیص برای IEP یا سایر امکانات مدرسه نیاز دارید، ممکن است بهترین گزینه نباشند: اغلب، مدارس ترجیح میدهند برای این کار از یک روانشناس بشنوند.
فرزند شما ممکن است از دیدن یک درمانگر سود ببرد اگر:
-
آنها به حمایت عاطفی و شخصی نیاز دارند تا در مورد احساسات خود با او صحبت کنند
-
آنها با اضطراب، افسردگی، عصبانیت یا تغییرات بزرگ زندگی دست و پنجه نرم می کنند
-
شما میخواهید کمک کنید تا بفهمید چگونه با فرزندتان بهتر کنار بیایید و رفتار سخت را بهبود بخشید
-
شما دوست دارید به طور منظم با کسی ملاقات کنید، و به دنبال کمک برای دارو نیستید